Wyklad 12 - decyzja.ramowa.w.sprwie.zamrazania.mienia, Europejskie Prawo Karne
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
//-->19/t. 632003F0577PLDziennik Urzędowy Unii Europejskiej185L 196/45DZIENNIK URZĘDOWY UNII EUROPEJSKIEJ2.8.2003wsprawieDECYZJA RAMOWA RADY 2003/577/WSiSWz dnia 22 lipca 2003 r.wykonania w Unii Europejskiej postanowień oi środków dowodowychzabezpieczeniumieniaRADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jegoart. 31 lit. a) oraz art. 34 ust. 2 lit. b),uwzględniając inicjatywę Republiki Francuskiej, Królestwa Szwe-cji i Królestwa Belgii (1),uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (2),a także mając na uwadze, co następuje:(1)Rada Europejska, na posiedzeniu w Tampere w dniach 15i 16 października 1999 r., zatwierdziła zasadę wzajem-nego uznawania, która powinna być podstawą współpracysądowej w Unii, zarówno w sprawach cywilnych, jak rów-nież karnych.Zasadę wzajemnego uznawania powinno również stoso-wać się do decyzji wydawanych w postępowaniu przygo-towawczym, w szczególności do tych, które umożliwiłybywłaściwym organom sądowym szybkie zabezpieczenieśrodków dowodowych i zajęcie składników majątkowych,które można przenosić.W dniu 29 listopada 2000 r. Rada, zgodnie z wnioskami zTampere, przyjęła program środków w celu stosowaniazasady wzajemnego uznawania w sprawach karnych,i priorytetowo potraktowała (środki 6 i 7) przyjęcia instru-mentu stosującego zasadę wzajemnego uznawania w sto-sunku do zabezpieczenia mienia i środków dowodowych.Współpraca między Państwami Członkowskimi, oparta nazasadzie wzajemnego uznawania i bezpośredniego wyko-nywania orzeczeń sądowych, zakłada zaufanie, że posta-nowienia które mają być uznane i wykonywane będązawsze podejmowane zgodnie z zasadami legalności,pomocniczości i proporcjonalności.Prawa przyznane stronom lub zainteresowanym, działają-cym w dobrej wierze, osobom trzecim powinny być zacho-wane.Niniejsza decyzja ramowa uwzględnia prawa podstawowei przestrzega zasad uznanych przez art. 6 Traktatu orazwyrażonych w Karcie Podstawowych Praw Unii Europej-skiej, w szczególności w jej rozdziale VI. Żadnego z prze-pisów niniejszej decyzji ramowej nie należy interpretowaćjako zakazującego odmowy zabezpieczenia mienia,w odniesieniu do którego zostało wydane postanowienie ozabezpieczeniu, jeżeli istnieją, oparte o obiektywne prze-słanki, podstawy do przypuszczania, że wymienionepostanowienie o zabezpieczeniu zostało wydane w celuścigania lub ukarania osoby ze względu na jej płeć, rasę,religię, pochodzenie etniczne, przynależność państwową,język, poglądy polityczne lub orientację seksualną, lub, żejej sytuacja może ulec pogorszeniu z jednej z tych przy-czyn.Niniejsza decyzja ramowa nie uniemożliwia PaństwuCzłonkowskiemu stosowania własnych norm konstytucyj-nych odnoszących się do sprawiedliwego procesu, wol-ności zrzeszania się, wolności prasy i wolności słowaw innych mediach,PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ RAMOWĄ:(2)TYTUŁ I(3)ZAKRESArtykuł 1CelCelem niniejszej decyzji ramowej jest ustalenie zasad, zgodnie zktórymi Państwo Członkowskie uznaje i stosuje na swoimterytorium postanowienie o zabezpieczeniu, wydane przez organsądowy innego Państwa Członkowskiego w ramachpostępowania karnego. Niniejsza decyzja ramowa nie skutkujemodyfikacją obowiązku poszanowania praw podstawowychi podstawowych zasad prawa, zawartych w art. 6 Traktatu.Artykuł 2DefinicjeDo celów niniejszej decyzji ramowej:a) „Państwo wydające” oznacza Państwo Członkowskie,w którym organ sądowy, określony w prawie krajowym pań-stwa wydającego, wydał, zatwierdził lub w jakikolwiek innysposób potwierdził postanowienie o zabezpieczeniuw ramach postępowania karnego;(4)(5)(6)(1) Dz.U. C 75 z 7.3.2001, str. 3.(2) Opinia wydana dnia 11 czerwca 2002 r. (dotychczas nieopubliko-wana w Dzienniku Urzędowym).186PLDziennik Urzędowy Unii Europejskiej— pranie wpływów pieniężnych z przestępczości,— fałszowanie walut, w tym waluty euro,— przestępczość komputerowa19/t. 6b) „Państwo wykonujące” oznacza Państwo Członkowskie, naktórego terytorium znajduje się dane mienie lub środki dowo-dowe;c) „postanowienie o zabezpieczeniu” – oznacza każdy środekpowzięty przez właściwy organ sądowy państwa wydającego,którego celem jest tymczasowe zapobieżenie zniszczeniu,przekształceniu, przemieszczeniu lub wyzbyciu się środkówdowodowych lub mienia, które mogłoby podlegać konfiska-cie;d) „mienie” oznacza mienie każdego rodzaju, materialne i niema-terialne, ruchome i nieruchome oraz dokumenty i instru-menty prawne wykazujące tytuł do lub korzyść z tego mienia,które według właściwego organu sądowego w państwie wyda-jącym:— jest korzyścią pochodzącą z przestępstwa określonegow art. 3, lub równowartością całości lub części tej korzyś-ci, lub— jest narzędziem, przy pomocy którego dokonano prze-stępstwa lub stanowi jego przedmiot;e) „środki dowodowe” oznacza przedmioty, dokumenty lubdane, które mogą być okazane jako dowody w postępowaniukarnym dotyczącym przestępstwa, określonego w art. 3.Artykuł 3Przestępstwa1. Decyzję ramową stosuje się do postanowień o zabezpieczeniu,wydanych do celów:a) zabezpieczenia środków dowodowych, lubb) późniejszej konfiskaty mienia.2. Następujące przestępstwa, określone przez państwo wydającei jeżeli są zagrożone w państwie wydającym karą pozbawieniawolności o górnej granicy ustawowego zagrożenia co najmniejtrzech lat, nie podlegają weryfikacji pod kątem podwójnej prze-stępności czynu:— przynależność do organizacji przestępczej,— terroryzm,— handel ludźmi,— seksualne wykorzystywanie dzieci i pornografia dziecięca,— nielegalny handel środkami odurzającymi i substancjami psy-chotropowymi,— nielegalny handel bronią, amunicją i materiałami wybucho-wymi,— korupcja,— nadużycia finansowe, w tym mające negatywny wpływ nainteresy finansowe Wspólnot Europejskich w rozumieniuKonwencji z dnia 26 lipca 1995 r. w sprawie ochrony intere-sów finansowych Wspólnot Europejskich,— przestępczość przeciwko środowisku, w tym nielegalny han-del zagrożonymi gatunkami zwierząt i roślin oraz ich odmia-nami,— ułatwianie bezprawnego wjazdu i stałego pobytu,— zabójstwo, ciężkie uszkodzenie ciała,— nielegalny handel organami i tkankami ludzkimi,— porwanie, bezprawne przetrzymywanie i branie zakładników,— rasizm i ksenofobia,— kradzież zorganizowana lub rozbój przy użyciu broni palnej,— nielegalny handel dobrami kultury, w tym antykami i dziełamisztuki,— oszustwo,— ściąganie haraczy i wymuszenie,— podrabianie towarów i piractwo,— fałszowanie dokumentów urzędowych i handel nimi,— fałszowanie środków płatniczych,— nielegalny handel substancjami hormonalnymi i innymi środ-kami pobudzającymi wzrost,— nielegalny handel materiałami jądrowymi lub radioaktyw-nymi,— handel kradzionymi pojazdami,— gwałt,— podpalenie,— przestępstwa podlegające jurysdykcji Międzynarodowego Try-bunału Karnego,— bezprawne zajęcie samolotu/statku,— sabotaż.3. Rada może w każdej chwili podjąć decyzję, stanowiąc jedno-myślnie po konsultacji z Parlamentem Europejskim, na warun-kach ustanowionych w art. 39 ust. 1 Traktatu, o dodaniu innychrodzajów przestępstw do wykazu, zawartego w ust. 2. Rada bada,w świetle sprawozdania przedłożonego przez Komisję na podsta-wie art. 14 niniejszej decyzji ramowej, czy wykaz ten należyposzerzyć lub zmienić.4. W przypadkach nieobjętych ust. 2, państwo wykonujące możeuzależnić uznawanie i wykonanie postanowienia o zabezpiecze-niu, wydanego do celów określonych w ust. 1 lit. a) od tego, czyczyny, ze względu na które postanowienie zostało wydane, sta-nowią przestępstwo według prawa tego państwa, niezależnie odznamion oraz jego określenia w ustawodawstwie państwa wyda-jącego.19/t. 6PLDziennik Urzędowy Unii Europejskiej187W przypadkach nieobjętych ust. 2, państwo wykonujące możeuzależnić uznawanie i wykonanie postanowienia o zabezpiecze-niu, wydanego do celów określonych w ust. 1 lit. b) od tego, czyczyny, ze względu na które postanowienie zostało wydane, sta-nowią przestępstwo, które, według prawa tego państwa, pozwa-lają na takie zabezpieczenie, niezależnie od jego znamion orazjego określenia w ustawodawstwie państwa wydającego.officio,odpowiedniemu organowi sądowemu i informuje o tymorgan sądowy w państwie, które go wydało.Artykuł 5Uznanie i niezwłoczne wykonanie1. Właściwe organy sądowe państwa wykonującego uznająpostanowienie o zabezpieczeniu, przekazane zgodnie z art. 4, bezżadnych dalszych formalności, oraz niezwłocznie podejmująwszelkie kroki niezbędne do ich niezwłocznego wykonania w tensam sposób co w przypadku postanowienia o zabezpieczeniu,wydanego przez organ państwa wykonującego, chyba że organpowołuje się na jedną z podstaw nieuznania lub niewykonania,przewidzianą w art. 7, lub jedną z podstaw odroczenia, przewi-dzianą w art. 8.W każdym przypadku gdy niezbędne jest zapewnienie, że zabez-pieczony materiał ma należytą wartość dowodową, oraz, podwarunkiem że formalności i procedury te nie są sprzeczne z pod-stawowymi zasadami prawa państwa wykonującego, organsądowy państwa wykonującego również dopełnia formalnościi procedur wyraźnie wskazanych przez właściwy organ sądowypaństwa wydającego podczas wykonywania postanowienia ozabezpieczeniu.Sprawozdanie z wykonania postanowienia o zabezpieczeniu jestniezwłocznie przekazywane właściwym organom w państwiewydającym za pomocą jakiegokolwiek środka zdatnego do pozo-stawienia pisemnego zapisu.2. Wszelkie dodatkowe środki przymusu uznane za niezbędneprzy postanowieniu o zabezpieczeniu podejmowane są zgodnieze stosowanymi zasadami proceduralnymi państwa wykonują-cego.3. Właściwe organy sądowe państwa wykonującego decydująi przekazują postanowienie o zabezpieczeniu w najkrótszymmożliwym terminie, a jeśli jest to możliwe, w ciągu 24 godzin odotrzymania postanowienia o zabezpieczeniu.TYTUŁ IIPROCEDURA WYKONYWANIA POSTANOWIENIA OZABEZPIECZENIUArtykuł 4Przekazywanie postanowienia o zabezpieczeniu1. Postanowienie o zabezpieczeniu w rozumieniu niniejszejdecyzji ramowej, jak również zaświadczenie, określone art. 9,przekazywane są przez organ sądowy, który je bezpośredniowydał, właściwemu organowi sądowemu do wykonania zapomocą jakiegokolwiek środka zdatnego do pozostawieniapisemnego zapisu, pod warunkiem że nastąpi to w sposób umoż-liwiający państwu wykonującemu stwierdzenie autentycznościprzekazywanych dokumentów.2. Zjednoczone Królestwo i Irlandia, odpowiednio, mogą, przedterminem określonym w art. 14 ust. 1, stwierdzić w oświadcze-niu, że postanowienie o zabezpieczeniu wraz z oświadczeniemmuszą być wysłane przez organ centralny lub organy przez nieokreślone w oświadczeniu. Każde takie zaświadczenie może byćw dowolnej chwili modyfikowane następnymi oświadczeniamilub wycofane. Każde oświadczenia lub wycofanie jest składanew Sekretariacie Generalnym Rady i zgłaszane Komisji. PaństwaCzłonkowskie mogą w dowolnej chwili, w drodze następnegooświadczenia, ograniczyć zakres takich oświadczeń w celu nada-nia większej mocy ust. 1. Uczynią to, gdy przepisy Konwencjiwykonawczej do Układu z Schengen o wzajemnej pomocy praw-nej wejdą w stosunku do nich w życie.3. Jeżeli organ sądowy, do którego właściwości należy wykona-nie jest nieznany, organ sądowy w państwie wydającym przepro-wadza wszelkie możliwe dochodzenia, również poprzez punktykontaktowe Europejskiej Sieci Sądowej (1), w celu otrzymaniainformacji z państwa wykonującego.4. Jeżeli organ sądowy państwa wykonującego, które otrzymujepostanowienie o zabezpieczeniu, nie jest właściwy do uznaniapostanowienia o zabezpieczeniu ani do podjęcia środków nie-zbędnych do jego wykonania, przekazuje to postanowienie,exArtykuł 6Okres obowiązywania postanowienia o zabezpieczeniu1. Mienie pozostaje zabezpieczone w państwie wykonującym domomentu, gdy państwo to ostatecznie odpowie na wszelkie wnio-ski na podstawie art. 10 ust. 1 lit. a) lub b).2. Jednakże po konsultacji z państwem wydającym, państwowykonujące może zgodnie ze swoim prawem i praktykami, okre-ślić właściwe warunki w świetle okoliczności danej sprawy w celuograniczenia okresu, na który mienie będzie zabezpieczone.Jeżeli, zgodnie z tymi warunkami, przewiduje ono zniesienieśrodka, informuje ono państwo wydające, które będzie miałomożliwość zgłosić swoje uwagi.(1) Wspólne Działanie Rady 98/428/WSiSW z dnia 29 czerwca 1998 r.w sprawie Stworzenia Europejskiej Sieci Sądowej (Dz.U. L 191 z7.7.1998, str. 4).188PLDziennik Urzędowy Unii Europejskiej19/t. 63. Organy sądowe państwa wydającego niezwłocznie powiada-miają organy sądowe państwa wykonującego, że postanowienie ozabezpieczeniu zostało zniesione. W takiej sytuacji obowiązkiempaństwa wykonującego jest jak najszybsze zniesienie postanowie-nia.miejsce mienia lub środków dowodowych nie zostało wskazanew wystarczająco ściśle określony sposób, nawet po konsultacji zpaństwem wydającym, właściwy organ sądowy państwa wydają-cego jest niezwłocznie powiadamiany.Artykuł 8Artykuł 7Podstawy odroczenia wykonaniaPodstawy do nieuznania lub niewykonania1. Właściwe organy sądowe państwa wykonującego mogąodmówić uznania lub wykonania postanowienia o zabezpiecze-niu tylko wówczas, gdy:a) zaświadczenie, określone w art. 9, nie zostało przedłożone,jest niekompletne, lub wyraźnie nie odpowiada postanowie-niu o zabezpieczeniu;b) zgodnie z prawem państwa wykonującego istnieje immunitetlub przywilej, który uniemożliwia wykonanie postanowieniao zabezpieczeniu;c) jest oczywiste z informacji zawartej w zaświadczeniu, żeudzielenie pomocy sądowej na podstawie art. 10 w przypadkuprzestępstwa w związku z którym wydano postanowienie ozabezpieczeniu, naruszyłoby zasadęne bis in idem;d) jeżeli w jednym z przypadków, wymienionych w art. 3 ust. 4,czyn, który stanowi podstawę wydania postanowienia ozabezpieczeniu, nie stanowi przestępstwa w świetle prawapaństwa wykonującego; jednakże w odniesieniu do podatkówlub opłat, ceł i wymiany, nie można odmówić wykonaniapostanowienia o zabezpieczeniu na tej podstawie, że prawopaństwa wykonującego nie zawiera tego samego rodzaju prze-pisów dotyczących podatków, opłat, ceł oraz wymiany, jakienakłada prawo państwa wydającego.2. W przypadku ust. 1 lit. a), właściwy organ sądowy może:a) określić nieprzekraczalny termin jego okazania, uzupełnienialub poprawy; lubb) uznać równoważny dokument; lubc) zwolnić wydający organ sądowy z tego wymogu, jeżeli uzna,że dostarczone informacje są wystarczające.3. Każda decyzja odmowy uznania lub wykonania postanowie-nia jest podejmowana i zgłaszana niezwłocznie właściwym orga-nom sądowym państwa wydającego za pomocą jakiegokolwiekśrodka zdatnego do pozostawienia pisemnego zapisu.4. W przypadku gdy niemożliwe jest wykonanie postanowieniao zabezpieczeniu ze względów praktycznych, ponieważ nie mamienia lub środków dowodowych, lub uległy one zniszczeniu, niemożna ich znaleźć w miejscu określonym w zaświadczeniu, lub4. Właściwy organ sądowy państwa wykonującego powiadamiawłaściwy organ państwa wydającego o każdym innym środkuzabezpieczającym, któremu dane mienie mogłoby podlegać.1. Właściwy organ sądowy państwa wykonującego może odro-czyć wykonanie postanowienia o zabezpieczeniu, przekazanegozgodnie z art. 4:a) jeżeli jego wykonanie może zaszkodzić trwającemu postępo-waniu przygotowawczemu, tak długo, aż uzna to za zasadne;b) jeżeli dane mienie lub środki dowodowe były już poddanepostanowieniu o zabezpieczeniu w postępowaniu karnymi do kiedy postanowienie to nie zostanie zniesione;c) jeżeli, w przypadku postanowienia o zabezpieczeniu mieniaw postępowaniu karnym w celu jego następczej konfiskaty,mienie to podlega już decyzji wydanej podczas innej proce-dury sądowej w państwie wydającym i do momentu gdypostanowienie to nie zostanie zniesione. Jednakże punkt tenstosuje się tylko w przypadku gdy takie postanowienie mia-łaby pierwszeństwo przed następnymi postanowieniami ozabezpieczeniu w postępowaniu karnym na podstawie prawakrajowego.2. Sprawozdanie z odroczenia wykonania postanowienia ozabezpieczeniu, obejmujące podstawy odroczenia i, jeżeli to moż-liwe, przewidziany okres trwania odroczenia, niezwłocznieprzedkładane jest właściwym organom w państwie wydającym zapomocą jakiegokolwiek środka zdatnego do pozostawieniapisemnego zapisu.3. O ile tylko podstawa odroczenia przestanie istnieć, właściwyorgan sądowy państwa wykonującego niezwłocznie podejmujeśrodki niezbędne do wykonania postanowienia o zabezpieczeniui informuje o tym właściwy organ w państwie wydającym zapomocą jakiegokolwiek środka zdatnego do pozostawieniapisemnego zapisu.Artykuł 9Zaświadczenie1. Zaświadczenie, którego standardowa forma przedstawiona jestw Załączniku, jest podpisane, a jego treść poświadczona jakoautentyczna przez odpowiedni organ sądowy w państwie wyda-jącym, który zarządził ten środek.19/t. 6PLDziennik Urzędowy Unii Europejskiej1892. Zaświadczenie należy przetłumaczyć na język urzędowy lubjeden z języków urzędowych państwa wykonującego.3. Każde z Państw Członkowskich może, w chwili przyjęcianiniejszej decyzji ramowej lub w terminie późniejszym, stwier-dzić w oświadczeniu złożonym w Sekretariacie Generalnym Rady,że przyjmuje tłumaczenie w jednym lub większej liczbie językówurzędowych instytucji Wspólnot Europejskich.jest do sądu w państwie wydającym lub w państwie wykonują-cym zgodnie z zasadami ich prawa krajowego.2. Merytoryczne podstawy wydania postanowienia o zabezpie-czeniu mogą być zakwestionowane wyłącznie w drodze powódz-twa w państwie wydającym.3. Jeżeli powództwo wniesione jest w państwie wykonującym,organ sądowy państwa wydającego jest o tym informowany orazo podstawach tego powództwa, tak, by mógł on przedstawićargumenty, które uważa za niezbędne. Informowany jest on rów-nież o wyniku postępowania.4. Państwo wydające i wykonujące podejmuje środki niezbędnedo ułatwienia wykonania prawa do wniesienia powództwa, okre-ślonego w ust. 1, w szczególności poprzez udzielenie odpowied-nich informacji zainteresowanym stronom.5. Państwo wydające zapewnia, że wszelkie terminy do wniesie-nia powództwa, o którym mowa w ust. 1, są stosowane w spo-sób, który gwarantuje możliwość skutecznych środków odwo-ławczych dla zainteresowanych stron.Artykuł 12Zwrot kosztów1. Bez uszczerbku dla przepisów art. 11 ust. 2, jeżeli państwowykonujące jest zgodnie ze swoim prawem odpowiedzialne zaszkody wyrządzone jednej ze stron, wymienionych w art. 11, zpowodu wykonania postanowienia o zabezpieczeniu, przekaza-nego mu na podstawie art. 4, państwo wydające zwraca państwuwykonującemu wszelkie kwoty poniesione za szkody na podsta-wie zobowiązania wobec strony, o której była mowa, z wyjątkiemprzypadku, gdy (i do takiego stopnia) szkoda lub jej częśćpowstała wyłącznie wskutek działania państwa wykonującego.2. ust. 1 nie narusza prawa wewnętrznego Państwa Członkow-skiego dotyczącego roszczeń osób fizycznych lub prawnych oodszkodowanie.Artykuł 10Dalsze postępowanie z zabezpieczonym mieniem1. Przekazanie określone w art. 4:a) zaopatrzone jest we wniosek o przekazanie środków dowo-dowych państwu wydającemu;lubb) zaopatrzone jest we wniosek o konfiskatę wymagający wyko-nania nakazu konfiskaty wydanego przez państwo wydającelub konfiskaty w państwie wykonującym i dalszego wykona-nia każdego takiego nakazu;lubc) zawiera instrukcje w zaświadczeniu, że mienie pozostajew państwie wydającym do czasu otrzymania wniosku, okre-ślonym w lit. a) lub b). Państwo wydające wyznacza w zaświad-czeniu (przybliżoną) datę złożenia niniejszego wniosku. Sto-suje się art. 6 ust. 2.2. Wnioski, określone w ust. 1 lit. a) i b), są składane przez pań-stwo wydające i traktowane przez państwo wykonujące zgodniez zasadami mającymi zastosowanie do wzajemnej pomocyw sprawach karnych i zasadami mającymi zastosowanie dowspółpracy międzynarodowej w odniesieniu do konfiskaty.3. Jednakże w drodze odstępstwa od zasad pomocy wzajemnej,określonych w ust. 2, państwo wykonujące nie może odrzucićwniosków, określonych w ust. 1 lit. a) z powodu braku podwój-nej przestępności czynu, gdy wnioski dotyczą przestępstw, okre-ślonych w art. 3 ust. 2, oraz tych przestępstw, które w państwiewydającym zagrożone są karą pozbawienia wolności o górnejgranicy ustawowego zagrożenia co najmniej trzech lat.TYTUŁ IIIPRZEPISY KOŃCOWEArtykuł 13Terytorialny zakres stosowaniaArtykuł 11Środki odwoławczeNiniejszą decyzję ramową stosuje się do Gibraltaru.Artykuł 141. Państwa Członkowskie wprowadzają niezbędne ustaleniaw celu zapewnienia, że każdej zainteresowanej stronie, w tymosobom trzecim działającym w dobrej wierze, przysługują środkiodwoławcze bez skutku zawieszającego w stosunku do postano-wienia o zabezpieczeniu, wykonanego na podstawie art. 5, w celuzachowania ich uzasadnionych interesów; powództwo wnoszoneStosowanie1. Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki w celuzastosowania się do przepisów niniejszej decyzji ramowej do dnia2 sierpnia 2005 r.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]