wyklad 7[1], Psychologia, III semestr, Psychologia społeczna I, wykłady
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Procesy autoregulacyjne w
psychologii społecznej
Wykład 7
Samoregulacja
• angażowanie Ja w swoje reakcje i stany wewnętrzne
– powstrzymywanie jednych reakcji i zastępowanie
powstrzymanych reakcji innymi
– powrót do równowagi / optimum
•
dotyczy:
– stany poznawcze (samoświadomość, przekonania)
– stany emocjonalne
– stany wolicjonalne
– samoocena
Teorie samoregulacji
SAMOŚWIADOMOŚĆ
ROZBIEŻNOŚĆ
• teoria przedmiotowej samoświadomości
(
self-awareness theory
) (Wicklund, 1975)
• teoria monitorowania Ja (obserwacyjnej
samokontroli zachowania; Snyder, 1974)
• teoria samoregulacji (Carver i Scheier,
1981)
•teoria równowagi Heidera (1956)
•teoria rozbieżności w obrębie Ja (
self-
discrepancy theory,
Higgins, 1997)
WYCZERPYWANIE MOŻLIWOŚCI
• teoria wyczerpywania ego (
ego-depletion theory,
Baumeister i wsp. 1998)
SAMOOCENA
• model utrzymywania samooceny (Tesser)
ZACHOWANIE EMOCJONALNE
EMOCJE
Procesy US
refleksja
porównania
WARUNKI WYJŚCIOWE
AKTYWNA REGULACJA
Ważność
Wykonanie
Bliskość
Ważność
Wykonanie
Bliskość
(Model Utrzymywania Samooceny, Tesser, 1988)
Teoria rozbieżności Ja
Ja realne
Ja idealne
Ja powinnościowe
(Higgins, 1987; Shah & Higgins, 2001)
[ Pobierz całość w formacie PDF ]